De valkuilen van het familiaal charter
-
Een familiecharter is geen magische probleemoplosser! Wanneer er binnen de familie al spanningen bestaan, kunnen die niet opgelost worden door het schrijven van een familiecharter. Een familiecharter is geen grondwet die door een meerderheid aan een minderheid opgelegd kan worden. Er zijn andere manieren om conflicten op te lossen. Een familiecharter heeft daarentegen maar daadkracht wanneer deze gedragen wordt door de hele familie, hetgeen zelden tot stand komt vanuit een conflictsituatie. Een familiecharter is een Problem Avoider, geen Problem Solver.
- Een weloverwogen familiecharter komt zelden tot stand in een praatbarak. Het overleg kan niet gebeuren op eenzelfde manier als de gesprekken aan de keukentafel. Vòòr nog maar gesproken wordt over een eerste onderwerp uit het familiecharter, is het noodzakelijk dat er duidelijke afspraken gemaakt worden:
- wie kan deelnemen aan het overleg?
- met welke meerderheid wordt beslist omtrent de verschillende onderwerpen? Unanimiteit, gewone meerderheid..?
- worden alle topics in de volledige groep besproken of wordt er gewerkt met verschillende werkgroepen per onderwerp?
Tijdens het voeren van deze gesprekken is het vaak nuttig dat een externe facilitator aanwezig is. Dit is iemand die de gesprekken gaande houdt zonder inhoudelijk te sturen, die als klankbord kan fungeren, die ervoor zorgt dat het timide familielid ook ruimte krijgt om zijn standpunt te brengen, etc.
- Een familiecharter is geen knip-en-plak-werk. Het is volgens mij volledig verkeerd wanneer bij het begin van de gesprekken er al een volledige tekst voorgelegd wordt, opgemaakt door bv. een advocatenkantoor, waarin per onderwerp verschillende keuzemogelijkheden staan waartussen de familie kan kiezen. Op deze manier kan de tekst nooit een juiste vertaling zijn van de unieke visie van deze familie. In een ideaal scenario kruipt de familie zelf in de pen!
Dit is alles is logisch wanneer je begrijpt dat een familiecharter het sluitstuk is van vaak een lang proces, waar de familie door gaat om zich in consensus te kunnen richten naar de toekomst.