- door Laura Geerts

Een nieuw perspectief voor de beginneling

In elk groeiend bedrijf komen er alsmaar nieuwe mensen bij en worden er voortdurend nieuwe starts gemaakt. Een nieuwe promotiecampagne, een hervormd HR-beleid, het invoeren van een geüpdatete huisstijl enz. Natuurlijk is het belangrijk om starters goed te ontvangen en een thuisgevoel te bezorgen. Maar het is minstens even belangrijk om de werknemers die er al waren, en zelfs de werkgevers, het gevoel te geven dat ze nog (mogen) bijleren. Dat geldt in het bijzonder in familiebedrijven, waar de rol van de pater/mater familias veel verantwoordelijkheid met zich meebrengt.

Het is belangrijk om te onthouden dat familieleden iets hardhandig proberen aan te leren oneerlijk en onaangenaam is en het leerproces in feite vertraagt. Daarvan getuigt deze anekdote van Roy O. Williams, Founder & President, The Williams Group.

“Ik zal nooit de dag vergeten waarop ik geleerd heb om een ​​beginner te zijn. Ik had veel geld betaald om een cursus leiderschap bij te wonen. Er waren ongeveer 30 mensen in de klas en de instructeur gaf ons elk drie zijden sjaals en zou ons leren met de sjaals te jongleren. Binnen enkele minuten had ik de sjaals al ontelbare keren laten vallen en in frustratie ging ik zitten en legde de sjaals weg. De leider verklaarde dat ik volgens zijn horloge welgeteld drie minuten had geprobeerd. Toen hij vroeg wat de bron van mijn frustratie was, vertelde ik hem dat ik veel geld had uitgegeven aan de cursus en dat ik zeker niet was gekomen om sjaals te jongleren! De coach vroeg op welke basis ik bepaald had dat ik deze taak binnen drie minuten zou moeten kunnen afronden. Hij legde uit dat als ik mezelf in dit geval een "beginner" zou noemen, ik het waarschijnlijk sneller zou leren.”

Jezelf een beginner verklaren

Mensen nemen maar al te vaak aan dat ze, omdat ze een bepaalde leeftijd hebben of in een bepaalde functie of levensfase zitten, alles moeten weten of kunnen. Dat is uiteraard geen realistische verwachting, en vaak iets dat voortkomt uit een eigen projectie.

“Een van mijn favoriete verhalen is dat van een 52-jarige man die zijn bedrijf voor 60 miljoen dollar verkocht. Een paar weken later was ik bij hem op kantoor en merkte op dat hij een gigantische stapel boodschappen had met gemiste telefoongesprekken. Ik vroeg hem naar de onbeantwoorde telefoons en hij zei dat banken hem voortdurend belden om hem te vragen zijn geld bij hen te beleggen, maar dat hij ze nog niet had beantwoord omdat hij geen idee had wat voor hem de beste keuze kon zijn. Hij erkende dat hij op 52-jarige leeftijd zijn hele leven mensen had gemanaged, maar nooit geld, en dat hij met zijn achtergrond eigenlijk moest weten hoe hij zijn geld kon beheren. Nu was hij bang om alles te verliezen.”

Een eerste noodzakelijke stap voor de man was toe te geven dat hij in dit geval een beginner was, ondanks al zijn andere werk- en levenservaring. Als men ervoor open staat om te leren, kan men pas hulp aanvaarden. In deze situatie betekende dat het aanduiden van financieel adviseurs om mee te werken aan het ontwikkelen van een reeks kwalificaties voor de beleggingen. Een gelijkaardig proces kan ook anderen ten goede komen, van zodra ze toegeven dat ze iets moeten - en kunnen - leren.

Het doorbreken van oude gewoontes

Een tweede aspect dat het leren kan blokkeren vinden we in het bijzonder terug bij families, namelijk het moeizaam doorbreken van bestaande gewoontes. De sportwereld is hiervoor een goede metafoor.

Elke teamsport heeft spelers die, in verschillende rollen, de missie van het team uitvoeren. Het niveau van de vaardigheid die nodig is om die ​​rol uit te oefenen neemt toe op elk competitielevel. Zelfs de meest begaafde atleten hebben nog oefening nodig. Michael Jordan probeert bij elke training 1.000 keer op doel te schieten. Ben Hogan tikt elke dag tegen 1.000 golfballen. De woorden van een bekende footballspeler luidden als volgt: "Vermoeidheid maakt lafaards van ons allemaal, dus als je moe bent tegen het einde van een spel, zal je altijd terugvallen op je oude spelpatronen."

Hetzelfde kan waar zijn voor de families. We appreciëren de nieuwe tools en vaardigheden en gebruiken ze goed, maar naarmate de tijd verstrijkt en bepaalde gebeurtenissen, emoties en de opmerkingen van anderen ons raken, bevinden we ons terug in oude gewoontes en patronen, zoals rubber dat na het uitrekken terugkeert naar zijn oorspronkelijke vorm.

We moeten begrijpen dat een emotie, gedachte of reactie iets oncontroleerbaar en onbewust is, waardoor we automatisch teruggrijpen naar oude -mogelijk destructieve- gedragspatronen die niet zo goed werken als de nieuwe vaardigheden die we hebben geleerd. Oude gewoontes zijn moeilijk te doorbreken, maar zoals de footballspeler zegt, is de enige manier om dit te vermijden "oefenen, oefenen, oefenen..." Zo worden de nieuwe vaardigheden de oude patronen.

July 5, 2016 By Roy O. Williams, Founder & President, The Williams Group, “A New Perspective On Being A Beginner“