Het bedrijf of de familie eerst?

De familie professionaliseren is net zo nodig als het bedrijf professionaliseren. De tweede generatie is meestal opgegroeid in een situatie waarin bedrijf en familie volledig samenvielen. Het gezinsleven werd beheerst door de drukke professionele agenda. Het werk was het voornaamste gespreksonderwerp aan de keukentafel. Ouders hadden weinig vrije tijd. Ze namen niet veel tijd voor zichzelf en voor de kinderen, want de zaak ging altijd voor.

Wat doet dit met de tweede generatie? Die groeit op met de idee dat, als ze niet kiezen voor het familiebedrijf, ze niet loyaal zijn ten aanzien van de familie. En dat is uiteraard onterecht. Ook al wijzen de impliciete verwachtingen van de ouders wel in die richting.

Dat er een kantelpunt komt, een moment waarop de kinderen tot het inzicht komen dat de familie niet het bedrijf is en het bedrijf de familie niet, is cruciaal. Daarom creëren bepaalde families bewust een omgeving waarin de familie steeds boven het bedrijf gaat. Op lange termijn is dit inderdaad de beste optie.

Uiteraard betekent dit niet dat je onprofessioneel moet bezig zijn. Het betekent wel dat ouders op bepaalde momenten hun privéleven loskoppelen van het bedrijf, aanknopen bij het gezin, persoonlijke wensen van de kinderen boven de wenselijkheid voor het bedrijf plaatsen. Gezinsactiviteiten los van het bedrijf organiseren, erkennen dat kinderen ook andere interesses buiten het bedrijf kunnen hebben, individuele voorkeuren waarderen en niet proberen om te buigen, enz. In tal van situaties kunnen ouders prioriteiten aangeven. Hoe vroeger deze bewustwording in het gezin gecreëerd wordt, hoe beter.

Veel ondernemende gezinnen hebben het hier moeilijk mee, maar het is alleszins een andere, minstens even waardevolle manier van ‘succesvol’ zijn.